Dag 24 t/m 27 - "Good morning ladies and chinamen"
Door: Lauren
Blijf op de hoogte en volg Lauren
17 Maart 2014 | Maleisië, George Town
Selemat Pagi iedereen!
Hier een bericht vanuit Penang Maleisie, in kleermakerszit achter de computer in het hostel.
Dag 21 t/m 25 hebben we gespendeerd in Ko Mook, maar volgens mij klopt er echt niets meer van mijn telling. Enfin. Kajakken naar de Emerald Cove (in het donker. Gillend, natuurlijk.), verse visjes eten op het strand met de voeten in het zand en hele goede gesprekken met Tom. We hebben een heerlijke massage gehad wat ze in Thailand uitspreken als: "MASAA!!!" De massage werd gegeven aan het strand in een open bamboohutje. Ik nam de relaxing jetlag massage, een veilige keuze na mijn eerste ervaring hier, dacht ik. De eerste greep die ze deed was met haar duimen KEIHARD in mijn nek, gaat het! Het was verder een heerlijke massage, maar toch nog vrij veel pijn geleden. De rest van de dagen hebben we eigenlijk een schaamteloze Salou-vakantie gehouden: we spendeerden onze tijd aan het zwembad, aten ijsjes, lunchen deden we in het resort of naast het resort (heel lekker!), daarna naar het hutje, douchen, omkleden, en eten op het strand. Bijkomen van de heftige weken daarvoor is goed gelukt. We sliepen veel en aten goed. Ik heb in een week drie boeken gelezen (The Beach, Nine Stories en Franny en Zoeey van Salinger, fantastisch, stuk voor stuk).. zo fijn om daar eindelijk de tijd voor te nemen. Dag 25 namen we vroeg in de ochtend de boot naar het vaste land, om met een minubusje naar Maleisie te vertrekken. Met de tuktuk werden we eerst naar het busstation gebracht, totale chaos. Gelukkig werden de busnummers netjes omgeroepen, en wel als volgt: "Llladies and... chinamen.." Ze hebben hier ontzettende moeite met het woord 'gentlemen', echt hilarisch. We hebben al zoveel versies gehoord. Zjantman. Chinamen. Gennelmen. Love the Asians.
Dag 26 en 27 - Penang, Maleisie
Op advies van mijn vader zijn we toch eerst naar Penang gegaan in plaats van gelijk door naar Kuala Lumpur. Penang is een eiland van maleisie dat vrij dichtbij de grens ligt. We waren nog niet helemaal toe aan een grote stad, dus eigenlijk was dit perfect. We kwamen hier met de minibus. Het was al donker. Kauwend op de mierzoete gedroogde mango keken we naar de eerste regen sinds we vertrokken uit NL, die op het raam kletterde. We waren nog een beetje aan het bijkomen van het gedoe bij de douane (niets geen spannend smokkel-verhaal, we misten gewoon een stempel.) en ik onderging de rit knikkebollend.
We begeven ons weer in een compleet andere wereld. Het is echt even wennen; van het vieze Bangkok, naar het fijne, rustige noorden van Thailand vol natuur en hippievibes, naar de zuidelijke eilanden vol toeristen en verkoolde huiden, naar hier; Maleisie is schoner, meer geordend, behulpzame mensen en heel ander eten.. Ik heb iedere keer weer even een dag nodig om te herstellen en wennen aan de nieuwe indrukken, maar tegelijk geniet ik er ook extra van. Het houdt je scherp en helpt je herinneren dat je in een ander land bent. We proberen zoveel mogelijk mee te gaan met de gebruiken van het land waar we zijn; when in Rome, act like the Romans do. Wat dat hier vooral inhoudt: alles proberen, ontbijten met zoete rijst vierkantjes en bruine zoete saus, vriendelijk zijn, niet te bloot kleden, eraan proberen te wennen dat alle Indiers met een ranzige blik in hun ogen naar me staren (doen ze bij elke vrouw hoor, voor zover dat het verhaal beter maakt), links lopen, goed uitkijken voor het verkeer, eten met je handen (godzijdank!) en niet de deur uitgaan zonder zweetlap. Want oh mijn god.. het is hier zo ontzettend warm! Ik vond al dat mijn zweetklieren het er goed vanaf brachten in Thailand, voor zover ik me kon herinneren was ik er in Bali vier jaar geleden veel erger aan toe. Toen we hier aankwamen transformeerde ik echter weer in een wandelende waterval zoals in Bali, terug van weggeweest, leuk je weer te zien.
De eerste nacht Penang sliepen we in een vrij gaar hostel. Zonder raam, met tl-verlichting en hardnekkige airco. Wat een hel! Het bed had een kraterlandschap en Tom pikte steeds de deken in. Toen we ontwaakten (kan dat, als je niet hebt geslapen?) besloten luid en duidelijk: inpakken en wegwezen. Tom had al een nieuw hostel op Tripadvisor opgezocht die "om de hoek zit". Uh-hu. Een uur later hadden we 'm eindelijk gevonden, joepie! Wat een fijn hostel. Hoog plafond, computers, fijne mensen, ontbijt, kamers met ramen en heerlijke dekentjes.
Verder regent het nu al drie dagen en mijn bruine huid begint al langzaam te verdwijnen, potverdoor. Toch is het ook wel lekker, geen brandende zon op je hoofd. Morgen gaan we dan eindelijk een kookcursus doen! En wel in een kruidentuinje. Zo leuk, echt zin in.
Nou, oke. Wat een ontzettend chaotisch verslag! Maar er zit een Zweeds meisje te wachten op de computer en ik voel haar ogen in mijn rug prikken.
Wij gaan eten! Groetjes en liefs
Tom & Lau
PS. we hebben weer ons Nederlandse nummer.
Hier een bericht vanuit Penang Maleisie, in kleermakerszit achter de computer in het hostel.
Dag 21 t/m 25 hebben we gespendeerd in Ko Mook, maar volgens mij klopt er echt niets meer van mijn telling. Enfin. Kajakken naar de Emerald Cove (in het donker. Gillend, natuurlijk.), verse visjes eten op het strand met de voeten in het zand en hele goede gesprekken met Tom. We hebben een heerlijke massage gehad wat ze in Thailand uitspreken als: "MASAA!!!" De massage werd gegeven aan het strand in een open bamboohutje. Ik nam de relaxing jetlag massage, een veilige keuze na mijn eerste ervaring hier, dacht ik. De eerste greep die ze deed was met haar duimen KEIHARD in mijn nek, gaat het! Het was verder een heerlijke massage, maar toch nog vrij veel pijn geleden. De rest van de dagen hebben we eigenlijk een schaamteloze Salou-vakantie gehouden: we spendeerden onze tijd aan het zwembad, aten ijsjes, lunchen deden we in het resort of naast het resort (heel lekker!), daarna naar het hutje, douchen, omkleden, en eten op het strand. Bijkomen van de heftige weken daarvoor is goed gelukt. We sliepen veel en aten goed. Ik heb in een week drie boeken gelezen (The Beach, Nine Stories en Franny en Zoeey van Salinger, fantastisch, stuk voor stuk).. zo fijn om daar eindelijk de tijd voor te nemen. Dag 25 namen we vroeg in de ochtend de boot naar het vaste land, om met een minubusje naar Maleisie te vertrekken. Met de tuktuk werden we eerst naar het busstation gebracht, totale chaos. Gelukkig werden de busnummers netjes omgeroepen, en wel als volgt: "Llladies and... chinamen.." Ze hebben hier ontzettende moeite met het woord 'gentlemen', echt hilarisch. We hebben al zoveel versies gehoord. Zjantman. Chinamen. Gennelmen. Love the Asians.
Dag 26 en 27 - Penang, Maleisie
Op advies van mijn vader zijn we toch eerst naar Penang gegaan in plaats van gelijk door naar Kuala Lumpur. Penang is een eiland van maleisie dat vrij dichtbij de grens ligt. We waren nog niet helemaal toe aan een grote stad, dus eigenlijk was dit perfect. We kwamen hier met de minibus. Het was al donker. Kauwend op de mierzoete gedroogde mango keken we naar de eerste regen sinds we vertrokken uit NL, die op het raam kletterde. We waren nog een beetje aan het bijkomen van het gedoe bij de douane (niets geen spannend smokkel-verhaal, we misten gewoon een stempel.) en ik onderging de rit knikkebollend.
We begeven ons weer in een compleet andere wereld. Het is echt even wennen; van het vieze Bangkok, naar het fijne, rustige noorden van Thailand vol natuur en hippievibes, naar de zuidelijke eilanden vol toeristen en verkoolde huiden, naar hier; Maleisie is schoner, meer geordend, behulpzame mensen en heel ander eten.. Ik heb iedere keer weer even een dag nodig om te herstellen en wennen aan de nieuwe indrukken, maar tegelijk geniet ik er ook extra van. Het houdt je scherp en helpt je herinneren dat je in een ander land bent. We proberen zoveel mogelijk mee te gaan met de gebruiken van het land waar we zijn; when in Rome, act like the Romans do. Wat dat hier vooral inhoudt: alles proberen, ontbijten met zoete rijst vierkantjes en bruine zoete saus, vriendelijk zijn, niet te bloot kleden, eraan proberen te wennen dat alle Indiers met een ranzige blik in hun ogen naar me staren (doen ze bij elke vrouw hoor, voor zover dat het verhaal beter maakt), links lopen, goed uitkijken voor het verkeer, eten met je handen (godzijdank!) en niet de deur uitgaan zonder zweetlap. Want oh mijn god.. het is hier zo ontzettend warm! Ik vond al dat mijn zweetklieren het er goed vanaf brachten in Thailand, voor zover ik me kon herinneren was ik er in Bali vier jaar geleden veel erger aan toe. Toen we hier aankwamen transformeerde ik echter weer in een wandelende waterval zoals in Bali, terug van weggeweest, leuk je weer te zien.
De eerste nacht Penang sliepen we in een vrij gaar hostel. Zonder raam, met tl-verlichting en hardnekkige airco. Wat een hel! Het bed had een kraterlandschap en Tom pikte steeds de deken in. Toen we ontwaakten (kan dat, als je niet hebt geslapen?) besloten luid en duidelijk: inpakken en wegwezen. Tom had al een nieuw hostel op Tripadvisor opgezocht die "om de hoek zit". Uh-hu. Een uur later hadden we 'm eindelijk gevonden, joepie! Wat een fijn hostel. Hoog plafond, computers, fijne mensen, ontbijt, kamers met ramen en heerlijke dekentjes.
Verder regent het nu al drie dagen en mijn bruine huid begint al langzaam te verdwijnen, potverdoor. Toch is het ook wel lekker, geen brandende zon op je hoofd. Morgen gaan we dan eindelijk een kookcursus doen! En wel in een kruidentuinje. Zo leuk, echt zin in.
Nou, oke. Wat een ontzettend chaotisch verslag! Maar er zit een Zweeds meisje te wachten op de computer en ik voel haar ogen in mijn rug prikken.
Wij gaan eten! Groetjes en liefs
Tom & Lau
PS. we hebben weer ons Nederlandse nummer.
-
17 Maart 2014 - 16:43
Papa:
Even nog een paar suggesties als jullie in KL zijn
1. Bezoek de Petronas Towers
De wereldberoemde Petronas torens, ook wel bekend als de Petronas Twin Towers, zijn 452 meter hoog en ten tijde van de opening in 1998 het hoogste gebouw van de wereld. Tevens speelt een beroemde scène uit de film Entrapment met Sean Connery en Catherine Zeta-Jones zich af op deze locatie.
2. The National Mosque
Met de islam als staatsgodsdienst verbaast het niet dat KL vele moskeeën telt. Maak tijd vrij voor en bezoek aan The National Mosque. Een moderne moskee onder een paraplu-vormig dak. Er kunnen 15.000 moslims tegelijk bidden, met hun gezicht naar het westen.
3. Bukit Nanas, de stadsjungle
De Menara KL Tower staat in het oudste natuurreservaat van Maleisië: Bukit Nanas Forest Reserve, uit 1906. Deze status redde het regenwoud rondom de toren. Bomen, zoals een 100-jarige jeluntong-boom mogen er niet gekapt worden. Er leven apen, eekhoorns en talloze tropische vogels in het reservaat. En dat alles middenin de stad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
